Waarom digitalisering essentieel is voor de globalisering van recyclinglogistiek

Index

Conor Dowd

Global Head of Product Marketing, AMCS

Recyclingmarkten veranderen. Het verplaatsen van materialen over de hele wereld verandert.

Wetgeving in veel landen maakt de export nu moeilijker, rederijen worden verstoord door nieuwe consumptiepatronen en internationale gebeurtenissen, en de circulaire economie belooft ook nieuwe kansen te bieden.

Dus hoe zorg je ervoor dat je materiaal in beweging kunt houden? Digitalisering is de sleutel.

We leven in een onderling verbonden wereld waar fabrikanten grondstoffen uit veel verschillende landen en regio's betrekken. In toenemende mate kijken overheden naar een toenemend gebruik van gerecyclede materialen, vooral door beleid zoals belastingen op plastic verpakkingen en andere prikkels.

Met consumenten- en industriële goederen die in meerdere landen worden vervaardigd, met onderdelen en grondstoffen afkomstig uit verschillende andere landen, moet de recyclingmarkt fungeren als een integraal onderdeel van de toeleveringsketen. Dit betekent dat u digitale tools nodig heeft om logistiek efficiënt te laten werken.

Maar onlangs is de wereldwijde productie- en recyclingsector getest door de Covid-19-pandemie en andere gebeurtenissen, en er zijn belangrijke lessen geleerd.

Druk op vraag en aanbod – wat betekent dit voor de recyclingsector?

In het recente Global Supply Chains Forum van de Wereldhandelsorganisatie (WTO) werd opgemerkt dat: "De pandemie heeft geleid tot aanhoudende druk op vraag en aanbod, overbelaste havens, scheepvaartlogjams, stijgende inflatie, verhoogde vrachttarieven en tekorten die de wereldhandel verstoren."

"Het conflict in Oekraïne heeft ook geleid tot ernstige verstoring van toeleveringsketens, met name in granen, metalen en energieproducten.  Andere factoren die door rederijen, havenambtenaren, verladers en analisten werden genoemd als belemmerende toeleveringsketens waren arbeidstekorten, knelpunten op het land en onderinvestering in infrastructuur." (Bron: WTO)

Deze situatie heeft ook de handel in gerecyclede materialen beïnvloed, waarbij exporteurs te maken hebben met deze druk op vraag en aanbod, plus logistieke uitdagingen bij het verplaatsen van materialen wanneer de beschikbaarheid van containers een uitdaging was.

Ondanks deze moeilijkheden werden in 2021 voor veel soorten stijgende prijzen ervaren, waarbij papier en kunststoffen een recordprijsniveau zagen. Sterke vraag toen economieën uit Covid-lockdowns en -beperkingen kwamen, plus tekorten aan materialen die afkomstig waren van huizen, retailers en fabrikanten, zorgden ervoor dat de waarden omhoog gingen.

Toen Rusland Oekraïne binnenviel, gaf dit een extra impuls, vooral voor kunststoffen en metalen. Hoge olie- en gasprijzen hebben de prijs van nieuwe polymeren opgedreven, en dit heeft de waarde van kunststoffen verhoogd. Voor metalen hebben leveringsproblemen van mijnen de prijzen hoog gehouden, zij het volatiel.

Pet-flessen (polyethyleentereftalaat) in de Verenigde Staten werden bijvoorbeeld verhandeld voor slechts ongeveer $ 500 voorafgaand aan de Covid-periode, maar in maart 2022 hadden ze $ 800 bereikt.

Koper werd eind 2019 verhandeld in de buurt van $ 5.500 dollar, maar was in maart 2022 meer dan $ 9.000 dollar.

Recordprijzen werden gezien in sommige regio's voor OCC (Old Corrugated Cardboard), met sommige Britse transacties in Europa en Azië voor meer dan £ 170 per ton ($ 225). Prijzen als deze waren nog nooit eerder gezien, maar leken op het moment van schrijven een piek te hebben bereikt.

Veranderende markten

Voorafgaand aan Covid-19 en de huidige situatie in Oekraïne was de geglobaliseerde economie aan het veranderen. Hoewel de globalisering de afgelopen decennia de neiging heeft gehad om de vraag uit geavanceerde landen te zien komen, en het aanbod uit Azië in het bijzonder, worden waardeketens nu hertekend.

Adviesbureau McKinsey schat dat twee derde van 's werelds geproduceerde goederen tegen 2025 zal worden verbruikt door opkomende markten, met producten zoals auto's, bouwproducten en machines voorop.

Tegen 2030 zullen ontwikkelingslanden naar verwachting goed zijn voor meer dan de helft van alle wereldwijde consumptie.

Binnen deze wereldeconomie zal er een sterke vraag zijn naar grondstoffen en producten. Met deze pull-on resources is een meer circulaire aanpak nodig zodat middelen binnen de wereldmarkten blijven.

Er is inderdaad een sterke vraag vanuit Aziatische markten. Hoewel China de import van kunststoffen en gemengd papier in 2018 verbood, en alle papiersoorten eind 2020, blijft de aantrekkingskracht ervan sterk. China blijft vezels en kunststoffen kopen van landen in Zuidoost-Azië en India.

Economieën zoals Vietnam, Thailand, Indonesië en Maleisië hebben echter allemaal een verbod op sommige graden of op zijn minst strengere inspectieregimes ingevoerd naar het voorbeeld van China. In zowel China als deze landen was een deel hiervan het stimuleren van de ontwikkeling van een betere benutting van hulpbronnen in hun eigen economieën door middel van verbeterde afvalbeheerprocessen.

Dit is een poging om materialen voor hun eigen productiesectoren te behouden, maar ook om ervoor te zorgen dat ze gerecyclede grondstoffen leveren die ze ontvangen van hogere kwaliteit.

Er is ook een trend naar onshoring van materiaal met het Britse afvalbeheerbedrijf Biffa expliciet in zijn doel om alle secundaire grondstoffen te behandelen die het bijvoorbeeld in het VK verwerkt.

Door de noodzaak van een wereldeconomie zal er echter altijd een noodzaak zijn om materialen terug te transporteren naar productiecentra over de hele wereld.

Digitalisering

Globalisering biedt kansen. Hetzelfde hierboven genoemde rapport van McKinsey laat zien dat China meer consumeert van wat het produceert vanwege een groeiende middenklasse van consumenten. Dezelfde trend wordt waargenomen in India, Indonesië, Thailand, Maleisië en de Filippijnen, en leidt een ontwikkelingslanden buiten China die naar verwachting tegen 2030 goed zullen zijn voor 35% van de wereldwijde consumptie.

Maar in Noord-Amerika en Europa reageren grote bedrijven ook op deze druk door te investeren in oplossingen dichter bij hun thuismarkten.

"We merken dat grote bedrijven hun productie dichter bij de grenzen van Europa verplaatsen, wat een voorkeur toont voor het Midden-Oosten boven Azië. Ik heb nearshoring geïdentificeerd als een duidelijke trend in de logistieke sector vanwege de coronapandemie", zegt Pierre Timmermans, lid van de raad van bestuur van DB Cargo voor verkoop.

"Zo is de aanvoer van basisgoederen ook tijdens de pandemie verzekerd."

In de recyclingsector is deze trend voor nearshoring ook gedreven door wereldwijde wetgeving. Nieuwe regels onder het Verdrag van Bazel zorgden er bijvoorbeeld voor dat veel kunststoffen alleen zonder kennisgeving tussen OESO-landen konden worden verhandeld. In Europa heeft dit in feite betekend dat de handel in kunststoffen tussen andere Europese landen en Turkije plaatsvindt.

Bovendien zouden voorgestelde wijzigingen van de Europese Unie in de verordeningen betreffende de overbrenging van afvalstoffen de handel met andere niet-EU-landen moeilijk, zo niet onmogelijk maken. Organisaties zoals EuRIC (European Recycling Industries Confederation) lobbyen voor maatregelen die illegale export bestraffen, zonder de wereldwijde handel in recyclaat als onderdeel van de circulaire economie te ontmantelen.

Digitalisering is een manier om enkele van de uitdagingen bij export aan te pakken. Het stelt bedrijven die gerecyclede materialen exporteren in staat om volledig te begrijpen welke materialen ze hebben, de kwaliteit ervan, waar het zich bevindt, en ervoor te zorgen dat er papierwerk is voor regelgevende en douaneautoriteiten.

Inderdaad, fabrikanten wereldwijd digitaliseren hun processen om ervoor te zorgen dat ze de levering van grondstoffen en componenten hebben die ze nodig hebben. Om de recyclingsector deel te laten uitmaken van dit proces, moet het overeenkomen met de digitale methoden die leveranciers van nieuwe grondstoffen gebruiken om met hun klanten samen te werken.

Volgens Timmermans heeft de Covid-pandemie de noodzaak aangetoond van meer digitalisering in de logistieke sector.

Dit betekent investeren in technologieën om supply chains te volgen, digitale voorraadprognoses en -verzending introduceren en uitgebreide capaciteitsplanning implementeren. Dit zijn tools die het AMCS Platform aanbiedt voor de recyclingsector.

De digitalisering van logistiek en supply chains werd inderdaad ondersteund door het WTO Global Supply Chains Forum. Tijdens het evenement voegde john Denton, secretaris-generaal van de Internationale Kamer van Koophandel, eraan toe: "Als je veerkracht wilt, moet je zorgen voor toegang tot digitale vaardigheden, maar ook digitale platforms.

"Dat betekent ook dat je een aantal gedurfde hervormingen moet doorvoeren op het gebied van de digitale economie."

Deelnemers aan het evenement zeiden dat digitalisering de sleutel zou zijn tot "het verminderen van wereldwijde congestie in de toeleveringsketen."

Investeren in globalisering

Wereldwijde productiepatronen veranderen. Of dat nu geavanceerde economieën zijn die productie dichter bij hun basis inkopen, of de snelle economische groei van bepaalde opkomende economieën, vraag- en aanboddruk voor hulpbronnen zal wereldwijd blijven.

Die recycling- en afvalbeheerbedrijven die duidelijke gegevens over hun voorraden hebben, sterke informatie over kooppatronen van klanten, valutaschommelingen begrijpen en software hebben die is ontworpen om de handel te maximaliseren, zullen een duidelijk voordeel hebben als het gaat om het nemen van de kansen die globalisering biedt.

Hoewel de Covid-pandemie en de crisis in Oekraïne de toeleveringsketens hebben getest, heeft het ook aangetoond dat er behoefte is aan investeringen in innovatieve technologieën die ervoor zorgen dat het gebruik van hulpbronnen wordt gemaximaliseerd in een geglobaliseerde en economisch groeiende wereld.

Lees meer over hoe u uw recyclinglogistiek kunt digitaliseren met AMCS Recycling Platform.

Deel dit op: