Transport van bouwmaterialen: het bereiken van duurzaamheidsdoelen

Het bouwecosysteem bestaat uit ontwerp, materiaalproductie, constructie, gebruik en sloop. Wat de CO₂-uitstoot betreft, ligt de focus in de EMEA-regio op twee gebieden: (1) gebouwen ontwerpen om energie-efficiënter te zijn en (2) duurzamere materialen ontwikkelen die minder verontreinigende stoffen uitstoten om te produceren.

Maar hoe zit het met de milieukosten van het transport van materialen naar de bouwplaats?

Transport van bouwmaterialen: het bereiken van duurzaamheidsdoelen

Het bouwecosysteem bestaat uit ontwerp, materiaalproductie, constructie, gebruik en sloop. Wat de CO₂-uitstoot betreft, ligt de focus in de EMEA-regio op twee gebieden: (1) gebouwen ontwerpen om energie-efficiënter te zijn en (2) duurzamere materialen ontwikkelen die minder verontreinigende stoffen uitstoten om te produceren.

Maar hoe zit het met de milieukosten van het transport van materialen naar de bouwplaats?

Het bepalen van de exacte uitstoot van broeikasgassen binnen het bouwecosysteem is moeilijk. Over het geheel genomen draagt de bouw echter bijna 40% bij aan de CO₂-uitstoot wereldwijd, direct of indirect, door brandstofverbranding en 25% van de totale uitstoot van broeikasgassen. Binnen die cijfers is de bouw goed voor 1% van de transportemissies, die op zijn beurt goed is voor 0,1 gigaton koolstofdioxide (GtCO₂).

Dieper boren in het bouwecosysteem, bouw en transport zijn verantwoordelijk voor 2% van de uitstoot. Volgens de VN was de winning, het transport en de productie van bouwmaterialen in 2020 goed voor 10% van de wereldwijde uitstoot van broeikasgassen.

Europa zoekt naar antwoorden

Transport binnen de betonketen is niet altijd eenvoudig te meten. Er kunnen bijvoorbeeld verschillende leveringsmethoden zijn met in onderaanneming gegeven vrachtwagens, en dit geldt overal. Dan is er nog het bijkomende probleem dat niet elk land, of zelfs bedrijf, zijn CO 2-uitstoot meet. Het wordt vaak overgelaten aan brancheorganisaties. Zelfs dan is er geen consistentie in hoe het wordt gedaan.

In Scandinavische landen zijn de emissies gebaseerd op cradle-to-gate LCA-gegevens (lifecycle assessment). Dit houdt rekening met alle emissiefactoren, waaronder processen en het naleven van milieueffecten in elke fase van de levensduur van een product. Die gegevens beginnen bij de winning van grondstoffen en omvatten materiaalverwerking, productie, transport van die materialen, enzovoort.

We kennen wel de gemiddelde totale consumptie per hoofd van de bevolking in Europa, die bijna 6 ton per jaar bedraagt. Alleen al in het Verenigd Koninkrijk produceert de aggregatenmarkt ongeveer 1,7 miljoen ton CO2 per jaar. Ongeveer 40% van de CO 2-uitstoot van de industrie kan worden toegeschreven aan het transport van aggregaten.

Natuurlijk zit veel van het probleem in de materialen zelf. De kaderrichtlijn afvalstoffen van de EU vereist dat 70% van het bouwafval wordt hergebruikt. Hoe zorg je daarvoor? Een idee dat wordt besproken is een materieel paspoort. Typisch, wanneer een gebouw wordt gesloopt, wordt het beton weggegooid, vernield of verkocht als laagwaardig materiaal voor het opvullen van wegen. Het paspoort van het beton zou het materiaal gedurende zijn hele levenscyclus volgen, waardoor het nieuw leven krijgt voor passend hergebruik.

Producenten van bouwmaterialen in het Midden-Oosten komen onder druk te staan om hun activiteiten koolstofvrij te maken. Groenere producten worden een eis van de klant. Met dit in gedachten hebben sommige Afrikaanse cementfabrikanten doelen gesteld om tegen 2050 netto nul te bereiken. Eén bedrijf in het bijzonder streeft ernaar om de uitstoot in 2025 met 10% en in 2030 met 27% te verminderen. Deze doelen zijn noodzakelijk met de groei van verstedelijking, en daarmee de behoefte aan meer cement en beton.

De rol van digitalisering

In 2015 meldde McKinsey dat de bouw tot de minst gedigitaliseerde sectoren behoorde, wat resulteerde in gemiddelde vertragingen bij de voltooiing van 20% en een budgetoverschrijding van 80%. Een deel van het probleem was – en is nog steeds – fragmentatie in de waardeketen. Stakeholders hebben zo min mogelijk interactie. Om een voorbeeld te geven, het gebruik van meer gemengde cementen vereist onderzoek en ontwikkeling van cementfabrieken. Maar als betonbedrijven deze cementen niet kopen en als bouwbedrijven ze niet gebruiken, wat is dan het nut van de eerste R &D?

Innovatie moet gebeuren als bedrijven hun CO 2-uitstoot willen verlagen. De industrie moet evolueren door middel van technologieën. Dit kan het verbeteren van oude zijn en het adopteren van nieuwe.

Digitale technologieën kunnen de uitstoot tegen 2030 met maximaal 15% verminderen. Door gebruik te maken van gegevens, maakt digitalisering beter geïnformeerde beslissingen en creatievere paden mogelijk om milieubeleid te vormen. De waarde van digitalisering is gelaagd. Het maakt adoptanten veerkrachtig, zoals te zien was tijdens de pandemie. Het versnelt ook de informatiestroom en verlaagt de bedrijfskosten aanzienlijk door de brandstof-, arbeids- en leveringskosten te verlagen. En met die kostenbesparingen komt de heilige graal: een vermindering van de CO2-uitstoot.

In verschillende Afrikaanse landen stimuleert de digitale economie de groei, goed voor meer dan 5% van het bbp. Digitale toepassingen zorgen al voor sociaal-economische transformatie, maar hoe vertaalt zich dit naar netto nul? Landen in Afrika ten zuiden van de Sahara zullen vandaag meer moeten investeren dan ontwikkelde regio's als percentage van het bbp om de economische ontwikkeling te ondersteunen en een koolstofarme infrastructuur te bouwen die de verschuiving naar netto nul mogelijk zou maken. Aangezien Afrika om te beginnen geen grote vervuiler is, is dit niet eerlijk. Ze zullen investeringen van andere economieën nodig hebben om te helpen bij hun overgang naar netto nul. Digitale infrastructuur zal meer verspreid moeten worden.

Een andere reden waarom Europa digitalisering moet omarmen, is om ervoor te zorgen dat overheidsopdrachten in aanmerking komen. In 2021 werd de Britse regering het eerste land dat inschrijvers voor overheidsopdrachten verplichtte zich te committeren aan netto nul. Digitaal werken helpt bij het inkoopproces en bevordert innovatie. Zoek naar meer EU-landen om het voorbeeld van het VK te volgen.

Wat doet digitalisering voor het transport van bouwmaterialen?

Digitalisering verbindt elk gebied van het bedrijf om volledige transparantie in de activiteiten in realtime mogelijk te maken. Dit is onmogelijk te bereiken met handmatige processen. De kant-en-klare betonindustrie is een goed voorbeeld. Omdat vraagschommelingen deel uitmaken van elke werkdag, is een end-to-end digitale oplossing noodzakelijk om efficiënt en effectief te werken. Planningsalgoritmes met digitale technologie kunnen rekening houden met alle regio's en depots om het beste scenario voor die dag te bedenken.

Digitalisering doorbreekt silo's door data te verzamelen en die informatie te delen. Met een diepgaande blik op operaties krijgen adopters inzichten die strategieën informeren. Zo worden de transportkosten verlaagd. Voertuigen hoeven geen lege kilometers meer te rijden.

Adoptanten kunnen een nauwkeurige prognose hebben van de benodigde voorraad. Door vraagprognoses en voorraadbeheer te optimaliseren, elimineren adopters niet alleen verspilling in materialen, maar ook in tijd. Met digitalisering kunnen adopters ordercycli en hoeveelheden instellen, terwijl voorraadaanvulling wordt geautomatiseerd.

Constante veranderingen in ordervolumes creëren bijvoorbeeld een stressvolle situatie. Met digitale tools kan de adoptant de voortgang off-site volgen en de informatie communiceren naar de back-end. Hierdoor kan het planningsteam op zijn beurt de rest van de dag berekenen. Digitalisering factoren in volgorde volumes ten opzichte van beschikbare middelen, doorlooptijden, transportkosten en optimaliseert routes.

Het belang van real-time optimalisatie kan niet genoeg worden benadrukt. Het geeft u volledige flexibiliteit en stelt u in staat om lege kilometers en daarmee de uitstoot aanzienlijk te verminderen. Digitale technologieën voorkomen dat vrachtwagens aan een specifieke locatie worden gekoppeld, zodat uw chauffeur naar elke grindgroeve in een bepaald gebied kan gaan en aan elke klant kan leveren. Real-time optimalisatie kijkt naar de orderbank en berekent de meest optimale grindgroeve voor het uitvoeren van die orders op een bepaald moment - terwijl ook routes worden geoptimaliseerd. Zo vermindert u het aantal gereden kilometers, het brandstofverbruik en de stationair draaiende tijd. Hetzelfde concept geldt ook voor cement en kant-en-klare betondistributie. Elk proces wordt geoptimaliseerd.

Adoptanten hebben het inzicht om lege kilometers te vermijden door apparatuur te gebruiken om extra taken uit te voeren. Een container die afval van locaties vervoert, kan dus ook worden gebruikt voor aggregaatdistributie. U kunt voorkomen dat u extra voertuigen op de weg zet, waardoor niet alleen het aantal niet-inkomstenkilometers, maar ook uw CO2-uitstoot wordt verminderd. Leveringen worden zo gepland dat vrachtwagens en chauffeurs stationair draaien minimaliseren, waardoor het brandstofverbruik en de uitstoot worden verminderd.

Met digitalisering kunnen adoptanten hun transportemissies met maximaal 25% verminderen. Verminder het aantal kilometers, ook met maximaal 25%, en de gereden uren met hetzelfde cijfer. Het aantal voertuigen dat op de weg wordt gezet, kan met maximaal 10% worden verminderd. Het is ook vermeldenswaard dat de digitalisering de planningstijd met maximaal 75% kan verkorten.

Wat u moet weten

Deze resultaten zijn geen wishful thinking. Ze zijn echt, zoals gerapporteerd aan AMCS door gebruikers van hun best-in-class SaaS digitale oplossingen, AMCS Concrete Planner, AMCS Aggregate Planner en AMCS Cement Planner en modules.

Download de onderstaande branchegids voor meer informatie.

Om meer te weten te komen over het verminderen van uw CO2-uitstoot met digitale oplossingen van AMCS, raden we u aan om vandaag nog contact met ons op te nemen.