Als je bedrijf onderhevig is aan een van de ESG-rapportagestandaarden die Scope 3-emissie openbaarmaking vereisen, zoals de CSRD of ISSB, dan is de kans groot dat je al hebt gelezen hoe je leveranciers kunt aanspreken op hun duurzaamheidsprestaties.
Naast het implementeren van best practices blijft Scope 3-emissiereductie echter een groot probleem. Ondertussen geeft het feit dat bedrijven nog steeds worstelen om vooruitgang te boeken op dit gebied aan dat er verborgen obstakels op de loer liggen en dat er mogelijk gouden leermomenten liggen te wachten om opgegraven te worden.
In dit artikel gaan we in op een aantal van die hardnekkige hindernissen voor vooruitgang en hoe u die kunt overwinnen, zodat u productief kunt samenwerken met leveranciers om de emissiereductie te versnellen. Laten we echter beginnen met een kort overzicht van best practices.
tips om de betrokkenheid van leveranciers en duurzaamheidsrapportage te verbeteren
- een beperkt aantal leveranciers identificeren die verantwoordelijk zijn voor het grootste percentage van de bedrijfsuitgaven en met hen in zee gaan
- Integreer koolstofeisen in inkoopprocessen en bedrijfsdiscussies en zorg voor formeel commitment van het topmanagement
- Duidelijke verwachtingen stellen voor leveranciers om Scope 1- en Scope 2-emissiegegevens te verstrekken, maar ook om tijdgebonden reductiedoelstellingen op te stellen
- Moedig leveranciers aan om zich aan te melden bij het Science Based Targets initiatief (SBTi) om ervoor te zorgen dat hun gegevens worden geverifieerd.
- Leveranciers actief te ondersteunen bij het opstellen van nauwkeurige klimaatrapportages en het behalen van gestelde doelen
- lid te worden van relevante industriële coalities en initiatieven om de collectieve invloed te vergroten en middelen en inspanningen op een gestroomlijnde manier te bundelen binnen de hele toeleveringsketen
Het moge duidelijk zijn dat dit alles geen sinecure is. Het kan jaren duren om met succes steun te krijgen van het topmanagement voor ambitieuze doelen en programma's van deze omvang. Om nog maar te zwijgen van de inspanningen en vaardigheden die nodig zijn om interne consensus en samenwerking op te bouwen tussen verschillende business lines, juridische en inkoopfuncties. Het maken van de business case en het verkrijgen van de middelen om consistente vooruitgang te boeken, kan ook een grote uitdaging zijn omdat de bedrijfsprioriteiten verschuiven in lijn met de volatiele marktomstandigheden.
Maar als de basis voor een robuuste leveranciersbetrokkenheid zo goed als aanwezig is, kunnen er nog steeds enkele obstakels zijn bij het aanpakken van uw Scope 3-emissies. Hieronder staan de belangrijkste obstakels - en kansen - die AMCS tot nu toe heeft ontdekt.
hardnekkige barrières voor scope 3 reductie
tegenstrijdige inkooppraktijken
Een van de grootste uitdagingen bij het verbeteren van de duurzaamheidsprestaties van leveranciers, waaronder het terugdringen van de CO2-uitstoot, is de mismatch tussen inkoop- en duurzaamheidsdoelstellingen. Het kan bijvoorbeeld contraproductief zijn om strenge duurzaamheidseisen te stellen die leiden tot hogere kosten voor leveranciers, terwijl tegelijkertijd uitdagende zakelijke eisen worden gesteld, zoals lagere prijzen en kortere levertijden voor producten.
Mogelijke oplossingen zijn onder andere het identificeren van dit als een belangrijke kwestie en het evalueren van opties met het topmanagement om de kosten te internaliseren. Als een retailmerk bijvoorbeeld een winstmarge van 40% heeft en zijn leveranciers een winstmarge van 2-5%, dan zou het merk kunnen besluiten om een hogere prijs te betalen in ruil voor de toezegging van leveranciers om ambitieuzere CO2-emissiereducties te bereiken.
gericht op genormaliseerde emissiereducties
Het kan verleidelijk zijn om emissiedoelen te stellen die zijn genormaliseerd op basis van de inkomsten of productverkopen van je organisatie, zodat je een goed gevoel hebt over het realiseren van reducties zonder de groei van je bedrijf te beperken. Als het doel echter is om het werkelijke niveau van broeikasgasemissies die bijdragen aan klimaatverandering te verlagen, moet de focus worden verlegd naar absolute emissies. Dit vergt meer inspanningen en investeringen, maar maximaliseert ook het effect van reductiedoelstellingen.
Het lijdt geen twijfel dat het een leerproces is om vast te stellen waar en hoe de uitstoot op alle gebieden kan worden verminderd, maar hoe sneller er zinvolle doelen worden gesteld om de absolute uitstoot te verminderen, hoe groter de 'koolstoffitheid' van uw organisatie wordt en hoe groter de wilskracht van het bedrijf wordt om te innoveren en zo een grotere veerkracht te bereiken.
Onbegrijpelijke gegevens in silo's
Veel bedrijven blijven worstelen met gefragmenteerde gegevenssets die zelden worden vertaald in een samenhangend beeld. Dit maakt het moeilijk voor besluitvormers om te begrijpen wat er echt aan de hand is en weloverwogen keuzes te maken.
Het gebruik van een technologieplatform dat managers in staat stelt om eenvoudig de voortgang ten aanzien van emissiereductiedoelstellingen te beoordelen, kan de duidelijkheid verschaffen die nodig is om knelpunten op te sporen. Als bijvoorbeeld 70% van de leveranciers heeft toegezegd om Scope 1 & 2 gegevens te verstrekken en emissiereductiedoelstellingen vast te stellen binnen 12 maanden, maar na 8 maanden heeft slechts 10% van hen dit gedaan, dan is het beter om dit zo snel mogelijk te signaleren.
beperkte industriële coalities
Hoewel sommige industrieën aanzienlijke vooruitgang hebben geboekt bij het ontwikkelen van een gemeenschappelijk kader om de uitdagingen op het gebied van duurzaamheid in de toeleveringsketen aan te pakken, blijft het moeilijk om de naald te verzetten op het gebied van emissiereductie.
Een van de redenen hiervoor is dat certificeringsprogramma's en audits zich vaak richten op processen die slechts incrementele verbeteringen opleveren. Industriële coalities zouden meer vooruitgang kunnen boeken door een sectorbrede routekaart overeen te komen met duidelijke doelen voor emissiereductie en andere materiële kwesties.
De vooruitgang zou verder kunnen worden verbeterd door een gemeenschappelijk platform voor gegevensverzameling in de hele toeleveringsketen op te zetten, zodat leveranciers slechts één keer in een bepaalde periode duurzaamheidsgegevens hoeven te verstrekken in plaats van meerdere, vergelijkbare maar enigszins verschillende vragenlijsten van klanten te beantwoorden.
Maar hoe zit het met de verborgen mogelijkheden voor een grotere positieve impact? Drie springen eruit als bijzonder aantrekkelijk.
mogelijkheden om emissiereducties te versnellen
1. materialiteitin kaart brengen om hotspots te identificeren
Hoewel het verleidelijk kan zijn om je te richten op een handvol belangrijke leveranciers, is dit niet noodzakelijkerwijs waar de echte impact ligt in termen van uitstoot. Een zorgvuldigere en mogelijk vruchtbaardere aanpak is om te evalueren welke activiteiten in de toeleveringsketen de grootste hotspots zijn met de grootste impact.
Je kunt bijvoorbeeld een grotere algehele emissiereductie bereiken door een kleine leverancier in te schakelen wiens productieproces chemicaliën bevat die grote hoeveelheden emissies uitstoten. Dit kan een groter effect hebben dan het inschakelen van een primaire leverancier wiens activiteiten relatief energiezuinig zijn.
2. innovatiepartnerschappen met leveranciers
Sommige bedrijven gaan nog een stap verder in het denken over (dubbele) materialiteit door doelen voor emissiereductie te stellen die in samenwerking met leveranciers moeten worden bereikt.
P&G heeft bijvoorbeeld productgebruik geïdentificeerd als een belangrijke Scope 3-categorie voor beoogde emissiereducties. In de praktijk kan dit betekenen dat we kijken naar een product als huishoudelijke wasmiddelen waarbij 90% van de voetafdruk afkomstig is van het verwarmen van water in de wasmachine. In dit geval kan de samenwerking met leveranciers zich richten op het ontwikkelen van nieuwe formules die kleding effectief reinigen met water op kamertemperatuur.
3. gebruik meer wortel dan stok
Bedrijven die dit al een tijdje doen, melden vaak betere resultaten van diepgaande samenwerkingsverbanden met leveranciers die een hoge mate van vertrouwen genereren. En hoewel dit een kwestie van gezond verstand lijkt als we denken aan menselijke relaties, wordt het vaak over het hoofd gezien in een zakelijke context.
Een eenvoudige maar effectieve stap is om met leveranciers om de tafel te gaan zitten en te bespreken wat elke partij belangrijk vindt en hoe samenwerking kan resulteren in een win-winsituatie voor iedereen en voor de planeet. Deze aanpak houdt ook de meeste belofte in voor het betrekken van leveranciers in verder weg gelegen lagen van de toeleveringsketen.
Als u uw Scope 3 uitdagingen wilt bespreken, neem dan contact op met ons team om te zien hoe we u kunnen helpen. Onze cloud-gebaseerde ESG-oplossing helpt u bij het meten, beheren en rapporteren van uw uitstoot in de waardeketen, met overzichtelijke dashboards om u te richten op de meetgegevens die er het meest toe doen en speciaal ontwikkelde tools om leveranciers te betrekken. Zo kunt u uw duurzaamheidsdoelstellingen gemakkelijker bereiken.